مبارزه با حجاب قدمتی تاریخی دارد

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، حجاب باعث قدرتمند شدن زنان می شود و آنها را از وابستگی به نگاه مردان هوس باز و مصرف گرایی رها می کند که این با سیاستهای استثمارگران منافات دارد و همواره آنها را به مخالفت واداشته است.

درواقع یکی از گروه‌هایی که خداوند اجازه داده لباس اشرافیت زنان مسلمان را بپوشند، زنان اهل ایمان هستند.

آیات قرآن بر این نکته دلالت صریح می‌کنند که حجاب برتر چادر است.

خداوند متعال به پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله می‌فرماید که‌ای پیامبر! به زنان خودت و دختران خودت بگو که حجاب جلباب داشته باشند. کلمه جلباب به حجاب فراگیر از سر تا پا اشاره دارد.

این بیان خداوند متعال به نبی مکرم اسلام، نشان از حجاب برای طبقه اشراف از زنان مسلمان دارد، آن هم زنان پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله و دختران آن حضرت. تا به این صورت آن‌ها قدرت الگوسازی و تأثیرگذاری داشته باشند؛ که خداوند متعال به این موضوع توجه دارد، چنانکه درآیات دیگری می‌فرماید‌ای زنان پیامبر! اگر تقوای الهی پیشه کنید، شما با زنان دیگر برابر نیستید، بلکه از آن‌ها بالاترید و اجرتان هم بالاتر است و اگر اشتباه کنید، مجازاتتان هم بالاتر است.

این بحث کلیدی و اجتماعی است که زنان و دختران پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از دیگران برترند و چشم و چراغ اهل ایمان محسوب می‌شوند تا از آن‌ها الگو بگیرند. 

خداوند برای این گروه خاص، حجاب جلباب را تعیین فرموده است.

در جوامع غربی هم دیده می‌شود که خانواده‌هایی خود را شریف می‌دانند، پوشش کامل داشته و این نکته مورد توجه زنان و مردان آن‌ها هم هست. 

خداوند متعال در آیات قرآن کریم، انقلاب فرهنگی بزرگی را با ایجاد کلیدواژه «زنان مؤمن» ایجاد کرده است. 

درواقع سومین گروهی که خداوند اجازه داده لباس اشرافیت زنان مسلمان را بپوشند، زن‌هایی هستند که اهل ایمان هستند. 

در واقع خداوند متعال برخلاف تمدن‌های شیطانی و نفسانی دستور داده؛ همان تمدن‌های شیطانی که اشراف و نجبا را به ثروت و موقعیت آن‌ها شناسایی می‌کرده و سعی می‌کرد به افرادی که طبقات پایین اجتماعی هستند اجازه ندهد مانند آن‌ها لباس بپوشند، غذا بخورند و رفتار کنند و در این صورت آن‌ها را مجازات می‌کرد.

خداوند متعال در اسلام، این خط‌کشی‌های باطل را برداشته، اشرافیت را به ایمان تعبیر  و اعلام کرد که زنان مؤمن مانند زنان و دختران پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله اجازه دارند پوشش داشته باشند و خداوند برای آن‌ها می‌پسندد و فرصت طلایی را برای آن‌ها هم قرار داده که از پوشش جلباب استفاده کنند.

پوششی که مصداق عینی آن در زبان عربی، عبای خانم‌هاست که از روی سر تا مچ پاست و در مصداق ایرانی، چادر است. این پوشش را خداوند برای همه زنان مؤمن می‌پسندد و آن را انقلاب فرهنگی قرار می‌دهد.

با این ویژگی مدل برتر که در فرهنگ ایرانی ما بسیار کامل و کارآمد است،و آن چادر است. 

آزادسازی حجاب هم از دوران رضاخان شروع شد. امروز هم عده‌ای شعار آزادسازی حجاب را سر داده‌اند

بعد از کشف حجاب رضاخانی و پس از جنگ جهانی دوم، یعنی در دوره محمدرضا پهلوی، کشور به سمت آزادسازی عملی حجاب برگشت. ارباب‌های رژیم پهلوی برای آنکه جنگ خود را علیه حجاب و عفاف کامل کنند، جنگ با سرنیزه نسبت به چادر را کنار گذاشتند، با این توجیه که چادر برای عموم جامعه ایرانی به یک نوستالژی و فرهنگ قدیمی تبدیل شده که باید آن را در موزه‌ها و صندوق‌خانه مادربزرگ‌ها دید.

 

در کنار آن، لباس‌های کوتاه برای زنان را در بازار‌ها توزیع کردند و تبلیغ کردند که حتی زنان محجبه‌ای که خودآگاهانه به دلیل حیا و عفاف، خود را در خانه حبس کردند، عده‌ای شهید شدند و عده‌ای در غم و غصه از دنیا رفتند. 

اینجا بود که در دوره محمدرضا پهلوی مبارزه عملی با حجاب تمام شد و پاسبان‌هایی که باید از دین و عفاف پاسبانی کنند، در حالی که از ظلم و ستم شاهی پاسداری می‌کنند، کارشان به پایان رسیده است.

این دوره، دوره جنگ فرهنگی بود که رسماً به محمدرضا اعلام کردند برای اینکه موقعیت و فرصت اجتماعی برای خودش ایجاد کند و محبوبیت کاذبی میان مردم سطحی‌نگر دینی به دست آورد، حجاب و چادر را آزاد کند و در مقابل جنگ فرهنگی کرده و حجاب را تحقیر کند.

این جنگ فرهنگی، جنگی بود که محمدرضای پهلوی با همراهی آمریکای خبیث و انگلستان ملعون، به اجرا گذاشت. به عنوان مثال در فروشگاه‌ها اعلام می‌کرد که خانم محجبه اجازه ورود ندارد.

بدتر از آن، اینکه در این دوره اعلام شد زنان بدکاره الزاماً باید چادر داشته باشند. همچنین زنان طبقات پایین از خدمتکار تا بی‌سواد چادری هستند.

میراث نحس این جنگ فرهنگی با حجاب که اشاره کردید از زمان محمدرضا شروع شد، هنوز هم در بسیاری از فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی دیده می‌شود که همچنان زنان محجبه را از طبقات پایین اجتماعی با تحصیلات کم و فرهنگ ضعیف نمایش می‌دهند.

هنوز هم در بسیاری از فیلم‌های ما دیده می‌شود که خانم تحصیل‌کرده استاد دانشگاه یا خانم خانه‌دار بافرهنگ را در اکثریت قریب مواقع بی چادر نمایش می‌دهند، اما نوکر خانه را با چادر و محجبه و با صورتی ساده نشان می‌دهند. این اقدام اصحاب رسانه در امتداد همان جنگ فرهنگی است تا حجاب و پوشش را به عنوان دوری از تمدن نمایش دهند.

 

منبع:خبرگزاری تسنیم