فرزند بیشتر و ۵ مزیتی که برای شما دارد

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، این روزها که برخی از جوانان تحت تاثیر تبلیغات و مسایل زندگی تمایلی به فرزند آوری ندارند ابتدا بهتر است بامزایای فرزند آوری آشنا شوید بعد تصمیم بگیرید.

تمرکزی که در تربیت "تک‌فرزندان" به‌کار می‌رود، صدمات تربیتی و روانی جدی را به فرزند و والدین وارد می‌کند؛ در ادامه به مهم‌ترین آثار زیاد بودن تعداد فرزندان در خانواده اشاره شده است.

زوجینی که امروز در سنین فرزندآوری هستند، می‌توانند با تصمیم بر تک‌فرزندی، آینده دشواری را برای خود و فرزندشان رقم بزنند، اما به‌عکس، با تولد چند فرزند و تحمل دشواری کوتاه‌مدت، در درازمدت یک سرمایه‌گذاری برای زیست سالم، شخصیت متعادل فرزندان و خودشان خواهد بود؛ در ادامه به مهم‌ترین آثار زیاد بودن تعداد فرزندان در خانواده اشاره شده است.

در خانواده پرجمعیت امکانات محدودیت دارد و جمعیت زیاد است؛ مثلاً خانواده‌ای که هشت فرزند دارند، در خانه‌ای دو اتاق دارد، یک نفر می‌خواهد تلویزیون ببیند، دیگری می‌خواهد بخوابد و به دنبال خاموش کردن چراغ است و می‌خواهد صدا نباشد، یکی هم می‌خواهد درس بخواند، طبیعتاً این بچه‌ها دعوای‌شان می‌شود و بر سر و کله هم می‌زنند؛ در اینجا پدر و مادر به میدان می‌آیند و داوری می‌کنند؛ در این سیستم کم کم جایگاه پدر و مادر مهم می‌شود، چون این‌ها داور هستند و اقتدار والدین افزایش پیدا می‌کند؛ در خانواده‌های پرجمعیت معمولاً امکان بروز فرزندسالاری وجود ندارد.

از آنجا که در خانواده‌های پرجمعیت بچه‌ها مدام بر سر و کله هم می‌زنند، پوست کلفت می‌شوند؛ این دعوا‌های خانوادگی مانور حضور اجتماعی است یعنی جامعه‌پذیری این بچه‌ها؛ در این خانواده‌ها اینگونه است که اگر بعداً در اجتماع کسانی پیدا شوند که خلاف میل آن‌ها رفتار کنند و نظر بدهند، به لحاظ روحی چندان دچار مشکل نمی‌شوند، چون عادت دارند، اما کسی که تک فرزند است، همه چیز بر وفق مرادش بوده است، این افراد، زودرنج‌تر و شکننده‌تر هستند، در محیط اجتماعی که می‌آیند اگر یک نامرادی ببینند سخت متأثر می‌شوند. 

در خانواده‌های پرفرزند شکاف نسلی اتفاق نمی‌افتد، چون پدر و مادر برای فرزندان مهم شده‌اند و باعث می‌شود که این مرجعیت والدین برای فرزندان حفظ می‌شود، ولی در خانواده‌های تک فرزند و کم فرزند، والدین در خدمت فرزند بودند یعنی بیشتر لجستیک بودند، این اقتدار برای فرزند جا نیافتاده است و احتمال شکاف نسلی افزایش پیدا می‌کند.

در خانواده‌های پرجمعیت محدودیت امکانات وجود دارد؛ در گذشته اگر بچه‌ای از پدر خود می‌خواست که مثلاً یک توپ بازی برایش بخرد، پدر می‌گفت تا ببینم چه می‌شود، این «تا ببینم» یعنی پنج ماه باید بدوی تا برایت بخرم! وقتی بچه به پدر می‌گفت برایم دوچرخه نمی‌خری؟ پدر می‌گفت که برو در مغازه کار کن یک بخشی از پول آن را خودت به دست بیاور و مقداری هم من می‌دهم!

بنابراین بچه‌های آن دوران قدر این امکانات را می‌دانستند، اما بچه‌ای که صبح درخواستی از پدر می‌کند و ظهر آنچه خواسته به دستش می‌رسد، این طور نیست؛ مواجهه با محدودیت امکانات را بچه‌های آن دوران یاد می‌گرفتند یا بچه‌ای که اصلاً از محدودیت امکانات تصوری ندارد؟ ایثار را فرزندان خانواده‌های پرجمعیت بیشتر یاد می‌گیرید یا در خانواده‌های کم جمعیت؟ 

بچه‌هایی که باهم دعوا می‌کنند، کم کم به یک الگویی از تعامل می‌رسند که یک جا‌هایی باید به نفع هم کوتاه بیایند.

در چین مدتی به دلیل جمعیت زیاد، سیاست تک‌فرزندی را اعمال کردند، اما امروزه دوباره از این سیاست عدول کردند؛ البته بیشتر به دلیل پیری جمعیت است، اما خودشان هم پیامد‌های منفی تربیتی را دیده‌اند، می‌دانند که پدران و مادرانی که یک فرزند دارند، محبت را بر او سر زیر می‌کنند، پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها نیز محبت خود را سرریز می‌کنند، چنین بچه‌ای لوس، ننر و کم‌ظرفیت می‌شود؛ الگو‌های فرزند سالارانه در این شرایط بیشتر شکل می‌گیرد.

 

در بعضی پژوهش‌ها بر این نکته تأکید شده است که الگو‌های خانواده‌های کم جمعیت برخلاف خانواده‌های پر جمعیت، متناسب با الگوی تربیتی فردگرایانه است؛ اتفاقاً این پژوهشگران در دفاع از فردگرایی مقاله می‌نوشتند، بحث امروز برنامه‌ریزان دنیا این است که شما باید به سمت الگو‌های فردگرایانه بروید و برای تحقق این امر باید کاهش زادآوری داشته باشید، اما چون آن‌ها می‌دانند که جمعیت مؤلفه قدرت اقتصادی هم هست، می‌گویند که باید حواستان باشد که سرعت این جریان در دیگر کشور‌ها باید بیشتر از ما باشد و آن‌ها زودتر به بحران حیات جمعیتی برسند و انقراض تمدنی پیدا کنند تا ما بتوانیم دنیا را در دست بگیریم.

خانواده آقای هوشنگی از جمله خانواده‌هایی است که با داشتن ۷ فرزند، طعم شیرین زندگی را متفاوت احساس می‌کند.

به روستای بزن آباد در ۳۵ کیلومتری شهرستان قاینات رفتیم تا چند ساعتی را در جمع خانواده باصفا و صمیمی باشیم.

 آقای هوشنگی پدر این خانواده می‌گوید: در سن ۱۴ سالگی ازدواج کردم و هم اکنون صاحب ۳ فرزند دختر و ۴ فرزند پسر به نام‌های فاطمه زهرا، محمد جواد، محمد حسن، بنت الهدی، محمد حسین، مجتبی و سوگند هستم. 

او که خود در خانواده پرجمعیت ۱۰ نفری بزرگ شده بیان می‌کند: الگوی من در فرزند آوری پدر و مادرم هستند چه بسا که با وجود خواهر و برادر‌های زیاد، مهر و محبت و صله رحم هم بیشتر بود و من هم اینگونه زندگی‌ای را ترجیح می‌دادم و همین شد که خداوند تجربه شیرین پدر شدن را به من هدیه داد.

 وی می‌گوید بالاترین ثروت را در فرزندانم می‌بینم و از نظر من هر چقدر تعداد فرزندان بیشتر باشد آسیب پذیری آنان از طرف جامعه و روی آوردن به دوستان ناباب کمتر است.

محمد حسن که فرزند سوم این خانواده است، همیشه وظیفه تهیه آرد از نانوایی را دارد همچنین وظیفه کمک کردن در درس‌های خواهر و برادر نیز با او است، چون درس من در ریاضی و زبان انگلیسی از بقیه برادرهایش قوی‌تر است.

محمد جواد هم که در کنار درس خواندن به نوعی عصای دست پدر در کار‌های دامداری و کشاورزی شده می‌گوید: من عصر‌ها که از مدرسه تعطیل می‌شوم گوسفندان را برای چرا به صحرا می‌برم و از اینکه می‌توانم کاری برای پدر و مادرم انجام دهم خیلی خوشحال هستم.

آقای هوشنگی ۴ فرزند دانش آموزان دارد که همگی به نوعی با استعداد و موفق هستند.

آقای جعفری معلم محمد حسن می‌گوید محمد جواد کلاس پنجم دبستان و پسر فوق العاده باهوشی است که آینده او را درخشان می‌بینم. 

بنت الهدی دختر ۱۰ ساله خانواده آقای هوشنگی هم که در شعر گفتن دستی توانا دارد و می‌خواهد در آینده معلم شودو به دانش آموزان آموزش دهد. 

او می‌گوید: از دیگر آرزوهایم کمک به نیازمندان است و دوست دارم آرزوهایشان را برآورده کنم.

زندگی با ۷ فرزند سخت است، اما باز هم شیرینی‌هایی دارد. 

مادر خانواده آقای هوشنگی اعتقاد دارد روزی را خداوند می‌رساند و می‌گوید: هر بچه رزق و روزی خودش را می‌آورد و مفهوم برکت در زندگی را با حضور فرزندانم به خوبی درک کرده ام.

خانواده ۹ نفری آقای هوشنگی شادی و نشاط در زندگی را جور دیگری تجربه می‌کنند؛ آن‌ها بازی‌های دسته جمعی در خانه زیاد انجام می‌دهند و ۴ فرزند این خانواده در مدرسه جزو شاگردان موفق کلاس هستند.

طعم شیرین زندگی در کنار ۷ فرزند / فرزندانی که افتخار خانواده اند

آقای هوشنگی می‌گوید: طعم متفاوت زندگی را چشیده و فرزندان زیاد را شیرین‌تر از عسل می‌داند و اگر به گذشته برگردد دوباره همین مسیر را انتخاب می‌کند.

 

منبع: مشرق، باشگاه خبرنگاران