کشف پیوند ژنتیکی بین شکل صورت و مغز

پیتر کلیز (Peter Claes) از آزمایشگاه تصویربرداری دانشگاه کاتولیک لون و پروفسور جوآنا ویسوکا (Joanna Wysocka) از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، گفتند: در حال حاضر نشانه‌هایی از وجود ارتباط ژنتیکی بین شکل صورت و مغز ما وجود دارد، اما دانش ما درباره این پیوند بر اساس تحقیقات ارگانیسم مدل و دانش بالینی از شرایط بسیار نادر بود. ما تصمیم گرفتیم که پیوند ژنتیکی بین چهره و شکل مغز افراد را به‌طور گسترده‌تر و در جمعیت بزرگ‌تر بررسی کنیم.

 

محققان گفتند که قبلا تصاویر سه‌بعدی از چهره‌ها را تجزیه و تحلیل کرده‌اند و چند نقطه داده روی این چهره‌ها را به اطلاعات ژنتیکی پیوند داده‌اند تا ارتباطات را پیدا کنند. به این ترتیب، محققان توانستند ژن‌های مختلفی که صورت ما را شکل می‌دهند، شناسایی کنند.

 

در مطالعه اخیر با بررسی داده‌های قبلاً به ‌دست آمده، بررسی داده‌های موجود در بانک اطلاعات پزشکی (Biobank) انگلیس، اسکن مغز ام آر آی ​​و اطلاعات ژنتیکی ۲۰ هزار تن، آنها به نتایج جالبی دست یافتند.

 

کلیز گفت: برای این‌که بتوانیم اسکن ام آر آی را تجزیه و تحلیل کنیم، باید مغز نشان داده شده در اسکن را اندازه می‌گرفتیم. تمرکز ویژه ما روی تغییرات سطح خارجی تاخورده مغز که شکل گردویی دارد، بود. سپس به بررسی و پیوند دادن داده‌های به دست آمده از تجزیه و تحلیل تصویر با اطلاعات ژنتیکی موجود پرداختیم.

 

او افزود: به این ترتیب ما ۴۷۲ مکان ژنومی که بر شکل مغز ما تأثیر می‌گذارد، شناسایی کردیم. ۳۵۱ مورد از این مکان‌ها قبلاً گزارش نشده بودند. با کمال تعجب متوجه شدیم که قبلاً مشخص شده بود ۷۶ مکان ژنومی پیش‌بینی‌کننده شکل مغز با شکل صورت، ارتباط دارند. این موضوع، پیوند ژنتیکی بین شکل صورت و مغز را به یک رابطه معنادار تبدیل می‌کند.

 

همچنین، این گروه شواهدی یافت که نشان می‌دهد سیگنال‌های ژنتیکی که هم بر شکل مغز و هم در شکل صورت، تأثیر دارند، در مناطقی از ژنوم که فعالیت‌های ژن را طی تکوین رویانی تنظیم می‌کنند، حضور فراوانی دارند.

 

دکتر نقوی از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که نخستین نویسنده این مطالعه است، می‌گوید: ما یک رابطه ژنتیکی واضح بین چهره شخص و شکل مغز پیدا کردیم، اما این همپوشانی تقریباً با ویژگی‌های رفتاری - شناختی آن فرد ارتباط ندارد.

 

به گفته پیتر کلیز، هیچ مدرک ژنتیکی درباره ارتباط بین چهره کسی و رفتار او وجود ندارد. به‌عنوان مثال، برخی افراد ادعا می‌کنند که می‌توانند تمایلات پرخاشگری در چهره افراد را با استفاده از هوش مصنوعی تشخیص دهند، اما باید گفت چنین پروژه‌هایی نه‌تنها کاملاً غیر اخلاقی‌اند، بلکه پایه علمی نیز ندارند.