پخش زنده
امروز: -
پیامد‌های شکست در جبهه يمن
تلاش ناکام سعوديها برای برهم زدن اوضاع عراق
مقام یمنی: تلاش برای برهم زدن اوضاع عراق از پیامد‌های شکست عربستان و آمریکا در یمن و سوریه است
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ سفیر یمن در سوریه با اشاره به موفقیت‌ها و پیروزی‌های محور مقاومت در یمن، حزب الله در لبنان، عراق و سوریه و نیز تلاش آمریکایی‌ها و دنباله رو‌های عربی آنان مانند عربستان برای ایجاد آشوب و اغتشاش در عراق نوشت به هم ریختن اوضاع در عراق از پیامد‌های شکست عربستان و آمریکا در یمن و پیش از آن در سوریه است.روزنامه «الاخبار» لبنان در یادداشتی با عنوان «حمله آرامکو و پیامد‌های منطقه‌ای و بین‌المللی آن» به قلم «نایف احمد القانص» سفیر (دولت نجات ملی) یمن در سوریه نوشت: تحولات شتابنده یمن در مدت نزدیک به پنج سال که به تحولات شگفت‌انگیز و غافلگیرکننده‌ای منجر شده است، قواعد بازی را در سطوح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تغییر داده است، به ویژه پس از ورود پهپاد‌ها به عرصه نبرد و حمله ارتش و کمیته‌های مردم به عمق خاک عربستان، سبب ایجاد شکاف و گسست در ائتلاف متجاوز سعودی- اماراتی شد که مورد حمایت مستقیم آمریکا و انگلیس قرار دارد.
چه‌بسا حمله پهپادی منیر الیافعی (ابوالیمامه) فرمانده لشکر موسوم به لشکر یکم لجستیکی مانند اولین جرقه آتش زیر خاکستر بود که از وجود اختلاف‌های عمیق در داخل صفوف طرف به اصطلاح «مشروعیت» [اشاره به دولت فراری منصور هادی]پرده برداشت. کودتای «شورای انتقالی» و تسلط آن بر عدن به‌عنوان پایتخت موقت و برخی استان‌های جنوبی مانند أبین، لحج، ضالع، و حتی شبوه سبب آغاز درگیری بین شبه‌نظامیان شورای انتقالی با شبه‌نظامیان «اخوانی» یا به اصطلاح «ارتش مشروعیت» و در نتیجه آن تلاش شبه‌نظامیان اخوانی برای تسلط بر عدن، سبب ورود امارات به خط درگیری‌ها و بمباران آن شبه‌نظامیان شد که در نتیجه آن بیش از ۳۰۰ نظامی از نظامیان «مشروعیت» که شمار زیادی از تروریست‌های تندرو نیز در بین آن‌ها حضور داشتند و مورد حمایت عربستان بودند، کشته شدند.
این نتایج سبب تغییر قواعد بازی نظامی و سیاسی در سطح داخلی و منطقه‌ای شد که از جمله آن‌ها این بود که امارات و ایران به تفاهم‌هایی رسیدند و هیئت‌هایی بین آن‌ها رد و بدل شد و امارات نیز اعلام کرد که به صورت ظاهری از یمن خارج خواهد شد.
اتهام‌زنی‌های آمریکا و عربستان به ایران ادامه داشت، اتهام‌هایی درباره اینکه در پشت حملات پهپادی به الدمام و دیگر مناطق قرار دارد تا اینکه عملیات حمله به آرامکو در بقیق و خریص روی داد و سبب ایجاد بحران اقتصادی در سطح جهانی و قطع نیمی از تولید نفت عربستان سعودی شد. این حمله نشان داد که نفت و گاز جهانی در تیررس اهداف قرار دارد و سکوت بین المللی در قبال جنگ یمن دیگر توجیه کننده نیست و نمی‌تواند تداوم داشته باشد. همچنین، این حملات نشان داد که دامنه جنگ صرفا محدود به یمن نخواهد شد بلکه به دیگر جا‌های منطقه نیز کشیده خواهد شد و پیامد‌های آن اقتصاد جهانی را نیز متأثر خواهد کرد و این چیزی است که افزایش قیمت بورس نفت در سطح جهان پس از حمله آرامکو نشان داد.
آمریکا و عربستان سعودی چیزی برای سرپوش گذاشتن به فضاحت آرامکو و عبور از دیوار سامانه‌های دفاعی آن‌ها که عربستان میلیارد‌ها دلار برای آن‌ها هزینه کرده است، دستاویز و بهانه‌ای پیدا نکردند جز اتهام زنی به ایران درباره اینکه عامل حمله است. چنین اتهام زنی البته، که سبب تضعیف بیشتر آن‌ها در جهان شد. پس از آنکه محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان سعودی در گذشته تهدید کرده بود جنگ را به داخل خاک ایران خواهد کشید و آمریکا نیز به ویژه پس از سرنگونی پهپاد آن تهدید کرده بود که به حمله پیش‌دستانه علیه ایران اقدام خواهد کرد، تهدیدات آن‌ها محدود شد به تشدید فشار‌های اقتصادی و درخواست آمریکا از ایران برای گفتگو با تهران. همسو با آن نیز رسوایی‌های رژیم سعودی نیز تداوم یافت.
عربستان به دنبال این بود که جنگ یمن را به‌عنوان «پیش‌درآمدی» برای جنگ‌های بعدی در منطقه و در هماورد با ایران و ترکیه بازنمایی کند تا عربستان خود را به‌عنوان قوی‌ترین کشور منطقه خاورمیانه و هم‌پیمان نخست آمریکا نشان دهد، اما در یمن غرق و به لحاظ سیاسی و نظامی رسوا شد. عربستان سعودی که همچنان ایران را در مظان اتهام قرار می‌دهد به‌گونه‌ای که حتی تجاوزگری خود را به یمن نیز به‌عنوان مقابله با ایران عنوان می‌کند و در عین حال ایران را متهم می‌کند که در پشت حمله به آرامکو قرار داد، پس این سؤال مطرح می‌شود که چرا به ایران پاسخ نمی‌دهد؟ آیا فرصت مناسبی برای چنین اقدامی فراهم نشده است؟
آمریکا و عربستان سعودی با وجود ادعایی که درباره توانمندی بالای فناوری و برخورداری از ماهواره‌هایی که کوچک‌ترین اشیاء را شناسایی می‌کنند دارند، از اثبات اینکه ایران در حمله به آرامکو دست داشت، ناتوان اند. آن‌ها با راه اندازی جنگ یمن و پیش از آن جنگ تروریستی علیه سوریه، درصدد تسلط بر خاورمیانه و منابع و ذخایر آن؛ تحمیل موضوع عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیست؛ فیصله دادن به موضوع فلسطین؛ تغییر جهت دشمنی به طرف ایران و منزوی کردن سوریه از پیرامون عربی اش بودند تا به موضوع حزب‌الله برسند و آن را فیصله بدهند یا اینکه ائتلاف ادعایی خود را از یمن به عرصه لبنان و با هدف نابود کردن حزب‌الله و مقاومت بکشانند و منطقه حائلی با سوریه و برای تأمین امنیت رژیم صهیونیستی ایجاد کنند، اما پایداری اسطوره‌ای مردم یمن و پیروزی‌های ارتش سوریه همه این طرح‌ها خنثی شد تا اینکه خبر‌های غافلگیرانه از مرز‌های جنوبی عربستان همزمان با جلسه سازمان ملل متحد پس از ارائه پیشنهاد یمن از سوی مهدی المشاط رئیس شورای عالی سیاسی یمن منتشر شد.
این خبر‌های غافلگیرکننده را سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیرو‌های مسلح یمن اعلام کرد و از فروپاشی سه تیپ عربستانی با تمام تجهیزات نظامی و تسلیم شدن همه نیرو‌های آن‌ها و کشته‌شدن نزدیک به ۵۰۰ تن از آن‌ها خبر داد و اعلام کرد که یشتر آن‌ها نیز بر اثر حملات هوایی متجاوزان کشته شدند. علت این کار آن‌ها [سعودی ها]نیز این بود تا به لحاظ رسانه‌ای از آن بهره برداری کنند و بیانیه ارتش یمن را دروغ جلوه دهند، اما اقدام غافلگیرکننده‌تر این بود که سخنگوی نیرو‌های مسلح یمن بیانیه خود را مستند به تصاویری کرد که متجاوزان را رسوا کرد، تصاویری که از زمان جنگ جهانی دوم نظیرش مشاهده نشده بود که در آن عناصر تیپ‌های مذکور خود را تسلیم می‌کردند. شیوه تبلیغی حرفه‌ای ستاد تبلیغات جنگ یمن در این باره، که مانند جنگ رسانه‌ای عمل کرد، دروغ‌های مربوط به قدرت موهوم ائتلاف متجاوزان بر ملا کرد و از خسارت‌های سنگین آن‌ها در درگیری‌های زمینی در مرز‌های جنوبی و تسلط ارتش و کمیته‌های مردمی بر مساحت زیادی از خاک عربستان پرده برداشت. پس از آن بود که [عربستان]از واشنگتن به این پیشنهاد شورای عالی سیاسی یمن واکنش نشان داد و در آن بن‌سلمان (خالدبن سلمان) آن را طرح مثبت عنوان کرد و گفت آماده گفتگو با صنعاء است و آمریکا نیز در موضع گیری خود بر آن تأکید کرد.
گویا حوادث در حال تکرار است که در آن کسی که اعلان جنگ داد اکنون اعلان گفتگو می‌کند و برخی کشور‌های عربی و در صدرشان عراق، کویت و عمان نیز برای کمک به برون‌رفت عربستان از تنگنای یمن پادرمیانی می‌کنند. ارتش و کمیته‌های مردمی همه طرح‌ها و نقشه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی را نقش بر آب کردند. رژیم صهیونیستی به‌طور کامل بر ائتلاف عربی ادعایی امید بسته بود تا آنچه در سوریه نتوانست به‌دست بیاورد در اینجا [یمن]به‌دست آورد، غافل از آنکه اکنون ایران به ایستگاه پایانی [امید نهایی]برای حل‌و‌فصل موضوع فلسطین تبدیل شد و کشور‌های عربی نیز رژیم صهیونیستی را «کشور‌های دوست» توصیف کردند که از صلح و امنیت آن حمایت می‌کنند و ایران به‌عنوان منبع تروریسم و عامل بی ثباتی منطقه معرفی می‌شود.
طرح شورای عالی سیاسی یمن در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی مورد توجه قرار گرفت، به ویژه اینکه پس از این طرح ۳۵۰ اسیر از نیرو‌های دشمن که در میان آن‌ها عربستانی نیز بودند، آزاد شدند. این اقدام به‌عنوان اقدام حسن نیت در چارچوب توافق‌نامه استکهلم صورت گرفت که دولت صنعا به‌طور یکجانبه و در چارچوب طرح انتشار مجدد در الحدیده اجرا کرد. این طرح همچنین، تحرکات مارتین گریفیتس نماینده سازمان ملل متحد و سفر وی به صنعا و دیدار او با عبدالملک الحوثی دبیر کل انصارالله را به دنبال داشت که در آن گریفیتس از انعطاف دبیر کل انصارالله قدردانی و دیدار با وی را «عالی» توصیف کرد. پس از آن بود که روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکا به نقل از مسئولان آمریکایی از موافقت عربستان با توقف جزئی آتش‌بس در چهار منطقه از جمله در صنعاء خبر داد. این خبر یک هفته پس از آن منتشر شد که دولت صنعاء پس از حملات آرامکو در اوج درگیری و تنش، از توقف حمله به اراضی عربستان سعودی در مقابل گام دوسویه ریاض خبر داده بود.
پس از همه این تحولات، عربستان سعودی به برقراری صلح گرایش پیدا کرد. همچنین، آمریکا برخی از ناو‌های هواپیمابر خود را به‌علت هراس از هدف قرار گرفتن آن‌ها، از منطقه خلیج [فارس]خارج کرد و میانجی‌هایی به ایران برای اعلام آمادگی خود برای گفتگو اعزام کرد که عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق و عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان در صدر آن‌ها بودند.
بر کسی پوشیده نیست که به هم ریختن اوضاع در عراق از پیامد‌های شکست عربستان و آمریکا در یمن و پیش از آن در سوریه است. با این اقدام در واقع، آن‌ها به اجرای طرح دوم روی آوردند که همان حمله به بخشی از یک کشور عربی بود که روابط خوبی با ایران دارد، به ویژه پس از گشایش گذرگاه البوکمال در سوریه و بازگشت اتحادیه عرب به طرف سوریه و تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه و افزایش قدرت بازدارندگی حزب‌الله در برابر رژیم صهیونیستی. آنچه شایسته اشاره است این است که بازگشایی این گذرگاه سبب خواهد شد که ایران نفت و گاز خود را به راحتی صادر کند تا به این ترتیب طرح آمریکا را در اعمال تحریم علیه ایران و مجبور کردن آن برای دادن امتیاز‌هایی به آمریکا با شکست مواجه شود.
چه‌بسا حمله پهپادی منیر الیافعی (ابوالیمامه) فرمانده لشکر موسوم به لشکر یکم لجستیکی مانند اولین جرقه آتش زیر خاکستر بود که از وجود اختلاف‌های عمیق در داخل صفوف طرف به اصطلاح «مشروعیت» [اشاره به دولت فراری منصور هادی]پرده برداشت. کودتای «شورای انتقالی» و تسلط آن بر عدن به‌عنوان پایتخت موقت و برخی استان‌های جنوبی مانند أبین، لحج، ضالع، و حتی شبوه سبب آغاز درگیری بین شبه‌نظامیان شورای انتقالی با شبه‌نظامیان «اخوانی» یا به اصطلاح «ارتش مشروعیت» و در نتیجه آن تلاش شبه‌نظامیان اخوانی برای تسلط بر عدن، سبب ورود امارات به خط درگیری‌ها و بمباران آن شبه‌نظامیان شد که در نتیجه آن بیش از ۳۰۰ نظامی از نظامیان «مشروعیت» که شمار زیادی از تروریست‌های تندرو نیز در بین آن‌ها حضور داشتند و مورد حمایت عربستان بودند، کشته شدند.
این نتایج سبب تغییر قواعد بازی نظامی و سیاسی در سطح داخلی و منطقه‌ای شد که از جمله آن‌ها این بود که امارات و ایران به تفاهم‌هایی رسیدند و هیئت‌هایی بین آن‌ها رد و بدل شد و امارات نیز اعلام کرد که به صورت ظاهری از یمن خارج خواهد شد.
اتهام‌زنی‌های آمریکا و عربستان به ایران ادامه داشت، اتهام‌هایی درباره اینکه در پشت حملات پهپادی به الدمام و دیگر مناطق قرار دارد تا اینکه عملیات حمله به آرامکو در بقیق و خریص روی داد و سبب ایجاد بحران اقتصادی در سطح جهانی و قطع نیمی از تولید نفت عربستان سعودی شد. این حمله نشان داد که نفت و گاز جهانی در تیررس اهداف قرار دارد و سکوت بین المللی در قبال جنگ یمن دیگر توجیه کننده نیست و نمی‌تواند تداوم داشته باشد. همچنین، این حملات نشان داد که دامنه جنگ صرفا محدود به یمن نخواهد شد بلکه به دیگر جا‌های منطقه نیز کشیده خواهد شد و پیامد‌های آن اقتصاد جهانی را نیز متأثر خواهد کرد و این چیزی است که افزایش قیمت بورس نفت در سطح جهان پس از حمله آرامکو نشان داد.
آمریکا و عربستان سعودی چیزی برای سرپوش گذاشتن به فضاحت آرامکو و عبور از دیوار سامانه‌های دفاعی آن‌ها که عربستان میلیارد‌ها دلار برای آن‌ها هزینه کرده است، دستاویز و بهانه‌ای پیدا نکردند جز اتهام زنی به ایران درباره اینکه عامل حمله است. چنین اتهام زنی البته، که سبب تضعیف بیشتر آن‌ها در جهان شد. پس از آنکه محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان سعودی در گذشته تهدید کرده بود جنگ را به داخل خاک ایران خواهد کشید و آمریکا نیز به ویژه پس از سرنگونی پهپاد آن تهدید کرده بود که به حمله پیش‌دستانه علیه ایران اقدام خواهد کرد، تهدیدات آن‌ها محدود شد به تشدید فشار‌های اقتصادی و درخواست آمریکا از ایران برای گفتگو با تهران. همسو با آن نیز رسوایی‌های رژیم سعودی نیز تداوم یافت.
عربستان به دنبال این بود که جنگ یمن را به‌عنوان «پیش‌درآمدی» برای جنگ‌های بعدی در منطقه و در هماورد با ایران و ترکیه بازنمایی کند تا عربستان خود را به‌عنوان قوی‌ترین کشور منطقه خاورمیانه و هم‌پیمان نخست آمریکا نشان دهد، اما در یمن غرق و به لحاظ سیاسی و نظامی رسوا شد. عربستان سعودی که همچنان ایران را در مظان اتهام قرار می‌دهد به‌گونه‌ای که حتی تجاوزگری خود را به یمن نیز به‌عنوان مقابله با ایران عنوان می‌کند و در عین حال ایران را متهم می‌کند که در پشت حمله به آرامکو قرار داد، پس این سؤال مطرح می‌شود که چرا به ایران پاسخ نمی‌دهد؟ آیا فرصت مناسبی برای چنین اقدامی فراهم نشده است؟
آمریکا و عربستان سعودی با وجود ادعایی که درباره توانمندی بالای فناوری و برخورداری از ماهواره‌هایی که کوچک‌ترین اشیاء را شناسایی می‌کنند دارند، از اثبات اینکه ایران در حمله به آرامکو دست داشت، ناتوان اند. آن‌ها با راه اندازی جنگ یمن و پیش از آن جنگ تروریستی علیه سوریه، درصدد تسلط بر خاورمیانه و منابع و ذخایر آن؛ تحمیل موضوع عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیست؛ فیصله دادن به موضوع فلسطین؛ تغییر جهت دشمنی به طرف ایران و منزوی کردن سوریه از پیرامون عربی اش بودند تا به موضوع حزب‌الله برسند و آن را فیصله بدهند یا اینکه ائتلاف ادعایی خود را از یمن به عرصه لبنان و با هدف نابود کردن حزب‌الله و مقاومت بکشانند و منطقه حائلی با سوریه و برای تأمین امنیت رژیم صهیونیستی ایجاد کنند، اما پایداری اسطوره‌ای مردم یمن و پیروزی‌های ارتش سوریه همه این طرح‌ها خنثی شد تا اینکه خبر‌های غافلگیرانه از مرز‌های جنوبی عربستان همزمان با جلسه سازمان ملل متحد پس از ارائه پیشنهاد یمن از سوی مهدی المشاط رئیس شورای عالی سیاسی یمن منتشر شد.
این خبر‌های غافلگیرکننده را سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیرو‌های مسلح یمن اعلام کرد و از فروپاشی سه تیپ عربستانی با تمام تجهیزات نظامی و تسلیم شدن همه نیرو‌های آن‌ها و کشته‌شدن نزدیک به ۵۰۰ تن از آن‌ها خبر داد و اعلام کرد که یشتر آن‌ها نیز بر اثر حملات هوایی متجاوزان کشته شدند. علت این کار آن‌ها [سعودی ها]نیز این بود تا به لحاظ رسانه‌ای از آن بهره برداری کنند و بیانیه ارتش یمن را دروغ جلوه دهند، اما اقدام غافلگیرکننده‌تر این بود که سخنگوی نیرو‌های مسلح یمن بیانیه خود را مستند به تصاویری کرد که متجاوزان را رسوا کرد، تصاویری که از زمان جنگ جهانی دوم نظیرش مشاهده نشده بود که در آن عناصر تیپ‌های مذکور خود را تسلیم می‌کردند. شیوه تبلیغی حرفه‌ای ستاد تبلیغات جنگ یمن در این باره، که مانند جنگ رسانه‌ای عمل کرد، دروغ‌های مربوط به قدرت موهوم ائتلاف متجاوزان بر ملا کرد و از خسارت‌های سنگین آن‌ها در درگیری‌های زمینی در مرز‌های جنوبی و تسلط ارتش و کمیته‌های مردمی بر مساحت زیادی از خاک عربستان پرده برداشت. پس از آن بود که [عربستان]از واشنگتن به این پیشنهاد شورای عالی سیاسی یمن واکنش نشان داد و در آن بن‌سلمان (خالدبن سلمان) آن را طرح مثبت عنوان کرد و گفت آماده گفتگو با صنعاء است و آمریکا نیز در موضع گیری خود بر آن تأکید کرد.
گویا حوادث در حال تکرار است که در آن کسی که اعلان جنگ داد اکنون اعلان گفتگو می‌کند و برخی کشور‌های عربی و در صدرشان عراق، کویت و عمان نیز برای کمک به برون‌رفت عربستان از تنگنای یمن پادرمیانی می‌کنند. ارتش و کمیته‌های مردمی همه طرح‌ها و نقشه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی را نقش بر آب کردند. رژیم صهیونیستی به‌طور کامل بر ائتلاف عربی ادعایی امید بسته بود تا آنچه در سوریه نتوانست به‌دست بیاورد در اینجا [یمن]به‌دست آورد، غافل از آنکه اکنون ایران به ایستگاه پایانی [امید نهایی]برای حل‌و‌فصل موضوع فلسطین تبدیل شد و کشور‌های عربی نیز رژیم صهیونیستی را «کشور‌های دوست» توصیف کردند که از صلح و امنیت آن حمایت می‌کنند و ایران به‌عنوان منبع تروریسم و عامل بی ثباتی منطقه معرفی می‌شود.
طرح شورای عالی سیاسی یمن در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی مورد توجه قرار گرفت، به ویژه اینکه پس از این طرح ۳۵۰ اسیر از نیرو‌های دشمن که در میان آن‌ها عربستانی نیز بودند، آزاد شدند. این اقدام به‌عنوان اقدام حسن نیت در چارچوب توافق‌نامه استکهلم صورت گرفت که دولت صنعا به‌طور یکجانبه و در چارچوب طرح انتشار مجدد در الحدیده اجرا کرد. این طرح همچنین، تحرکات مارتین گریفیتس نماینده سازمان ملل متحد و سفر وی به صنعا و دیدار او با عبدالملک الحوثی دبیر کل انصارالله را به دنبال داشت که در آن گریفیتس از انعطاف دبیر کل انصارالله قدردانی و دیدار با وی را «عالی» توصیف کرد. پس از آن بود که روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکا به نقل از مسئولان آمریکایی از موافقت عربستان با توقف جزئی آتش‌بس در چهار منطقه از جمله در صنعاء خبر داد. این خبر یک هفته پس از آن منتشر شد که دولت صنعاء پس از حملات آرامکو در اوج درگیری و تنش، از توقف حمله به اراضی عربستان سعودی در مقابل گام دوسویه ریاض خبر داده بود.
پس از همه این تحولات، عربستان سعودی به برقراری صلح گرایش پیدا کرد. همچنین، آمریکا برخی از ناو‌های هواپیمابر خود را به‌علت هراس از هدف قرار گرفتن آن‌ها، از منطقه خلیج [فارس]خارج کرد و میانجی‌هایی به ایران برای اعلام آمادگی خود برای گفتگو اعزام کرد که عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق و عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان در صدر آن‌ها بودند.
بر کسی پوشیده نیست که به هم ریختن اوضاع در عراق از پیامد‌های شکست عربستان و آمریکا در یمن و پیش از آن در سوریه است. با این اقدام در واقع، آن‌ها به اجرای طرح دوم روی آوردند که همان حمله به بخشی از یک کشور عربی بود که روابط خوبی با ایران دارد، به ویژه پس از گشایش گذرگاه البوکمال در سوریه و بازگشت اتحادیه عرب به طرف سوریه و تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه و افزایش قدرت بازدارندگی حزب‌الله در برابر رژیم صهیونیستی. آنچه شایسته اشاره است این است که بازگشایی این گذرگاه سبب خواهد شد که ایران نفت و گاز خود را به راحتی صادر کند تا به این ترتیب طرح آمریکا را در اعمال تحریم علیه ایران و مجبور کردن آن برای دادن امتیاز‌هایی به آمریکا با شکست مواجه شود.
نظر شما