خودکشی به سبک رونالدو!

به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از مشرق؛ چند روزی است که خبر احتمال قوی جدایی (!) «کریستیانو رونالدو» به تیتر اول رسانه‌ها و جراید جهان بدل شده است. فوق ستاره رئال مادرید و بهترین بازیکن حال حاضر جهان قصد رفتن دارد و رئال را در اوج قدرت و افتخار رها می‌کند. این خبر را می‌توان به عنوان مهمترین خبر فوتبالی چند سال اخیر برشمرد.

باشگاه رئال مادرید نیز طی این چند روز پس از صدور بیانیه حمایتی همه‌جانبه و بی‌نظیر را از ستاره پرتغالی خود داشته است و حتی پای وزیر ورزش و وزیر دارایی اسپانیا را هم به خاطر رونالدو و به دفاع از او وسط کشیده است. حمایتی که هیچگاه باشگاه بارسلونا از مسی نداشت. لذا، امید است که حق نان و نمک و وفاداری به رونالدو بفهماند که وقتی مدیر قوی‌ترین باشگاه جهان لباس رزم می‌پوشد و به خاطر او به میدان جنگ می‌رود، ترک رئال مادرید نامنصفانه‌ترین کار ممکن است. کاری که ضررش حتی بیشتر از نامنصفانه‌ بودن‌اش است؛ چرا که رئال بستر نیک موفقیت‌های دو چندان این فوق ستاره بوده است.

 

طی چند روز اخیر در پی اعلام ترک رئال مادرید از سوی کریستیانو رونالدو، غوغای خبری در رسانه‌های ورزشی جهان به راه افتاد. اولین تیم‌هایی که اعلام کردند که قدرت خرید فوق ستاره پرتغالی را دارند، شامل منچستر یونایتد، پاریسن ژرمن، بایرن مونیخ، و دو تیم چینی بودند. حتی پیشنهاد پیوستن به یکی از تیم‌های متمول آمریکایی نیز مطرح شد. شایسته است که در این جستار، به طور موجز و مفید به این موضوع بپردازیم.

در مورد منچستر یونایتد باید گفت که با توجه به اینکه «ژوزه مورینیو» -سرمربی این تیم- زاویه شدیدی با رونالدو دارد و دو روز پیش رسما اعلام کرد که میلی به جذب رونالدو ندارد چرا که از نظر او ستاره پرتغالی به چیزی جز پول اهمیت نمی‌دهد، پس بازگشت CR7 به اولین خانه حرفه‌ای خود منتفی به نظر می‌آید. وانگهی، مورینیو ثابت کرده که در هر تیمی که می‌رود پس از مدتی با ستارگان آن تیم به شدت به مشکل بر می‌خورد که خوب است در اینجا آخرین فصل حضور او در مادرید و مشکلات عدیده‌ای که با راموس، کاسیاس، و رونالدو پیدا کرد را یادآور شویم. در چلسی هم همان بلا را بر سر فابرگاس، هازارد، و دیه‌گو کاستا آورد و در منچستر یونایتد هم زلاتان ابراهیموویچ را اخیرا مثل یک تکه کاغذ باطله دور انداخت. رونالدو همه اینها را می‌داند و حتما وکلایش این موارد را به او گوشزد کرده‌اند. پس عملا ورود به قلعه شیاطین سرخ، راه رستگاری برای او نیست.

 

در مورد پاریسن ژرمن واضح و مبرهن است که این تیم نه در لیگی در اندازه لیگ‌های بزرگ اروپایی توپ می‌زند و نه مارکتینگ (بازار) و پشتوانه‌های قدرتمند نهادی و سازمانی رئال مادرید را داراست. اسپانسرینگ و تبلیغات یکی از مهم‌ترین عناصر حاکم در ورزش و بالاخص فوتبال است. بازار  تبلیغات بی‌نظیر تیم مادریدی و ظرفیت‌های موجود در آن جهت پرش‌های بلند و قراردادهای چرب و خوش‌طعم تجاری هر فوتبالیستی را جذب در پیوستن و فعالیت تحت لوای آن می‌کند.

 

بایرن مونیخ نیز از گردونه جذب رونالدو خارج است و حتی اگر از نظر مالی توانایی پرداخت رقم فسخ قرارداد ستاره پرتغالی (یک میلیارد یورو) و خرید او (200 میلیون یورو) را داشته باشد، او را نمی‌خواهد. «کارل هاینس رومنیگه» -مدیر باشگاه بایرن مونیخ-  در پی داغ‌تر شدن شایعه پیوستن ستاره پرتغالی به باواریایی‌ها، سریعا در کنفرانس خبری هر گونه میل باشگاه آلمانی‌ به جذب رونالدو را تکذیب کرد.

 

رومنیگه اعلام کرد بایرن مونیخ قصد خرید رونالدو را ندارد

لیگ برتر آمریکا هم که تجربه نشان داده فقط به کار بازیکنانی می‌آید که آخر عمر بازی خود را می‌خواهند در جایی سپری کنند که صرفا پول خوب به آنها بدهد و بیشتر مناسب روزهای پیش-بازنشستگی رونالدوست. دو تیم چینی هم که از دیدگاه رونالدو اصلا در قد و اندازه طلب کردن او نیستند و قطعا موجبات کسر شان او خواهند بود.

اما وجه مشترکی که همه این تیم‌ها برای رونالدو دارند ضریب توانایی کمتر -و با فاصله زیاد- به نسبت رئال مادرید برای صعود به تورنمنت معتبری چون لیگ قهرمانان اروپاست. رونالدو ذاتا بسیار جاه‌طلب است و این را همه می‌دانند. او، حریص رکوردشکنی است و این را هم همه می‌دانند. پس اصلا معقولانه نیست که با توجه به خصوصیات ذاتی‌اش و تجربه‌ای که با مشاوره مشاورانش درآمیخته است اقدام به ترک رئال مادرید نماید.

 

برخی از رسانه‌های داخلی ما نیز خبری فریبنده با تیتر «رونالدو از ترک رئال منصرف شد» زده‌اند که کاملا با محتوای خبر آنها و اصل قضیه متفاوت است. در حال حاضر هیچ چیز مشخص نیست. رونالدو که به همراه پرتغال در جام کنفدراسیون های روسیه حضور دارد، از مواضع به معنای حرفه‌ای عقب نکشیده بلکه سکوت اختیار کرده است تا به برآورد اتفاقات میدانی حول بمب خبری که ایجاد کرده بپردازد.

گزینه‌ دیگری هم که در طبقه‌بندی «تئوری توطئه» قرار می‌گیرد اما ممکن است حقیقت داشته باشد این است که رونالدو با باشگاه رئال هماهنگ است تا بدینوسیله با طرح ترک رئال مادرید، اهرم‌های فشار همچون وزیر دارایی و وزیر ورزش اسپانیا از طریق رییس قدرتمند باشگاه رئال مادرید به میدان کشیده شوند، از او حمایت تمام‌عیار داشته باشند و بدینوسیله بر دادگستری فشار بیاورند. عملی که «لیونل مسی» فوق ستاره بارسلونا با ترک تیم ملی آرژانتین انجام داد. یکی دیگر از وجوه مفید یک چنین تاکتیکی، منحرف شدن افکار عمومی از موضوع تخلف مالیاتی است که به نوبه خود کارکرد بالایی دارد. اما به هر حال، این فرضیه نزدیک‌ترین فرضیه‌ به ابطال است چرا که هزینه‌های آن نیز بسیار بالاست و رسانه‌های افشاگر می‌توانند دستشان را رو کنند.

 

جمع بندی

مهم‌ترین علت برای ترک رئال مادرید را می‌توان همان گلایه و ناامیدی رونالدو از رفتار به قول او «نامردانه و نامنصفانه» نهادهای مالیاتی اسپانیا و جراید ورزشی با وی دانست. بگذارید صریح‌تر سخن گفته شود. رونالدو، پیوسته نشان داده که به رغم شخصیت انسانی و روح بشردوستانه و شجاعت‌اش در دفاع از حقوق مظلومین، جاه‌طلبی‌ها و توجه‌طلبی‌هایش را دارد. او را می‌توان در بین بازیکنان، بیشترین عامل قهرمانی رئال مادرید در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا دانست. پس، ناز دارد و توقع دارد که نازش خریده شود. شاید بهتر است منصف باشیم و بگوییم که هم خدا را می‌خواهد و هم خرما را: تضمین رفع موثر و جدی مسئله دادگاه مالیاتی از سوی رییس باشگاه رئال و قول مبنی بر توجه مالی و رسانه‌ای بیشتر از سوی باشگاه.

 

اگر با همه تفاسیری که گفته شد، باز اصرار رونالدو بر رفتن و ترک رئال مادرید باشد، گزینه‌های بسیار مناسبی برای جایگزینی وی وجود دارد که مهم‌ترین آنها مهاجم بی‌نظیر و طراز اول اردوگاه رقیب یعنی «نیمار» است که چندین مرتبه چراغ سبز خود را به مادریدی‌ها نشان داده است.

به گزارش مشرق، به درازا کشاندن قضیه و نازی که رونالدو این روزها می‌کند حدی دارد و «فلورنیتنو پرز» رییس باشگاه، آن طور که کارنامه رفتار او نشان می‌دهد، نهایتا خسته شده و در کمال شگفتی ستاره‌ای برجسته را به عنوان جایگزین او معرفی می‌کند. ستارگانی از جمله نیمار، امباپه، هازارد، و دیبالا که هر کدام از آنها توانایی درخشیدن در بالاترین سطح در رئال مادرید را دارند و خودشان نیز راغب به ورود به باشگاهی هستند که هم‌اکنون به عنوان قدرتمندترین و پرافتخارترین باشگاه جهان شناخته می‌شود و از حیث موقعیت بازار خرید و فروش و جذب اسپانسر و کسب موفقیت‌های مختلف، دارای بهترین وضعیت ممکن است؛ تیمی که در مسیر و جاده تاریخ سازی افتاده و دریغا که رونالدو قدر این موقعیت ناب را نمی‌داند.  یادمان نرود که بازار نقل و انتقالات بسیار بی‌وفا، جدی، و گرم است.

اطمینان داشته باشید که قطعا ترک رئال مادرید بزرگ‌ترین اشتباه رونالدو و بزرگ‌ترین ضربه‌ای است که او به زندگی حرفه‌ای خود وارد می‌کند. لذا، بعید به نظر می‌رسد که با توجه به مشاورانی که دارد، این اقدام حماقت بار را مرتکب شود و اگر همان 20 درصدی که پرز گفت تعبیر یافت و غیر از این شد، CR7 خود را به «چاه ویل فوتبال» پرت کرده است؛ جایی که دیگر نه مانند حضور در رئال می‌درخشد و نه افتخاری هم از آن دست که در رئال یک دو جین‌اش را بدست آورد، کسب خواهد کرد.

 

مگر می‌شود تیم بزرگی که زین‌الدین زیدان کبیر با اندیشه متعالی‌اش ساخته و با کسب دئودسیما (دوازدهمین قهرمانی اروپا) فتح‌الفتوح کرد را نادیده گرفت؟ تمامی فوق ستاره‌های اروپا آرزوی بازی در چنین تیم کاملی را دارند و این در حالی است که برخی از روزنامه‌ها و در راس آنها «مارکا» این اقدام CR7 را سرکشی، ناشکری، و ناسپاسی می‌خوانند و انصافا هم خارج از قاعده منطق نمی‌گویند.

علاوه بر این، رونالدو در تماس تلفنی زیدان با او، درخواست‌اش مبنی بر ماندن در تیم را رد کرده و با اینکه سرخیو راموس دو سال پیش به درخواست خود رونالدو مبنی بر عدم جدایی از تیم پاسخ مثبت داد و برایش ارزش قائل شد اما رونالدو راموس را هم بی‌جواب و مردد گذاشته و پاسخ مشخصی به او نداده است. عزت و اتحادی که زیدان به تیم رئال مادرید بخشید و در کنار دیگر بازیکنان با مثلث زیدان-راموس-رونالدو تکمیل‌اش کرد گوهری‌ست گران‌سنگ و گران‌بها که شایسته است رونالدو خیلی بیش از این قدرش را بداند.

 

رئال مادرید تیمی است بزرگ و سرشار از افتخار و احترام؛ پیوسته سیاست‌های مستقلانه و مقتدرانه داشته و با جدایی بزرگ‌ترین ستارگان هم خم بر ابرو نیاورده است. تیمی که همیشه سرشار از کهکشانی‌ها از پوشکاش و دی استفانو گرفته تا فیگو و زیدان و رنالدو نازاریو و روبرتو کارلوس بوده است. وانگهی، هواداران رئال مادرید بارها ثابت کرده‌اند که به هیچ‌وجه ستاره‌محور نبوده‌اند و باشگاه برایشان اهمیت دارد و این امر درست‌ترین امر است چرا که باشگاه معیار است نه ستاره‌هایی که با زودرنجی‌ها خود به رغم مشاهده حمایت همه‌جانبه باشگاه، آن را در تشنج و استرس قرار می‌دهند. لذا، خوب است که همگان به خاطر داشته باشند که حفظ رونالدو برای رئال مادرید بسیار ارزش دارد اما قطعا جدایی او، بادی نیست که بتواند اندام رئال مادرید را بلرزاند.

 

یقینا رونالدو بازیکنی شایسته و بسیار بزرگ است اما یقینا هم بدون رئال مادرید به شدت ضرر می‌کند؛ باشگاه هم ضرر می‌بیند اما اگر واقع‌نگر باشیم خواهیم دید که حد و میزان آسیب وارده به رونالدوی 32 ساله که نهایتا تا 4 الی 5 سال دیگر می‌تواند در مستطیل سبز خودنمایی کند به طرز مشخصی بیشتر است.

CR7 پیشرفت می‌خواهد، افتخار می‌خواهد، رکورد می‌خواهد و تشنگی او در این مسیر تمامی ندارد. رئال مادرید بهترین جایگاه برای این نیازهای اوست و نه تنها سکوی افتخارات بزرگ و پیشرفت در فوتبال و رونالدوتر شدن رونالدو بوده، بلکه تضمین آینده او در بهترین جایگاه فوتبال است: مربیگری بزرگ‌ترین باشگاه جهان. کافی است فقط به زیدان و زندگی او نگاه کنید.

درست است که کریستیانو رونالدو برای رئال مادرید یک بازیکن بسیار مفید و سبب‌ساز بسیاری از افتخارات بوده، اما نباید فراموش کرد که رئال مادرید هم با چیدن ستارگانی بزرگ که در خدمت رونالدو باشند، وفاداری و سپاس دو طرفه را در حق وی تمام کرد و از او رونالدویی ساخت که امروز در آستانه دریافت پنجمین توپ طلای خود است.

رابطه بین رئال مادرید و رونالدو، یک رابطه دو طرفه کاملا برد-برد است که هر کدام از طرفین برای فسخ و تمام‌کردن آن پا پیش بگذارد بازنده خواهد بود؛ رونالدو اگر به عقلانیت اعتقاد داشته باشد، نباید بازنده این رابطه باشد.